Allah bir gün bütün işleri toplar.
Issızda kalan bir göz yaşını.
Sessiz yapılan bir yakarışı.
Zorluk içinde öğrenilen bir ilmi.
Yokluğa çare olan bir yardımı.
Çaresizlikten inleyen bir ahı.
İyi niyetli sitemleri.
Hayırdan başka bir şey
kastetmeyen öfkeleri.
Tanışıklıkları.
Ayrılıkları ve kopuşları.
Dosta heyecanlanan düşmana
kasılan bir kalbi.
Suskun bir dili.
Başı eğen tevazuyu.
Başkaldıran onuru.
Atılgan bir fevriliği.
Hikmetli bir sükuneti.
Razı oluşları ve olmayışları.
Kesilmeyen bir ümidi .
Gece yarısındaki bir yakarışı.
Kıyamları.
Rükuları.
Secdeleri.
Kunutları ve duaları.
Okuyuşu.
Tefekkürü.
Susuzluktan dudakları kurutan bir
orucu.
Melekleri bile başına toplayan Kur’an
okuyuşunu.
Akan masum bir damla kanı.
Utangaç bir iffeti.
Harama direnişi .
Mümine ve kafire olan duruşu.
Dünyaya ve dünyalığa konan
mesafeyi.
Az ya da çok kim ne yapmışsa her
hayırlı işi bir gün toplayacak Allah.
Kullardan önce amelleri toplayacak
Allah.
Kimsenin “neci” olduğuna
“intisabına” bakmadan amellere bakacak.
Kullara (şahıslara) bakmadan
amellere bakacak.
Ümmet adına birikmiş bir yekûn
olup olmadığına bakacak.
Kulların değil kulluğun ön plana
çıktığını görünceye kadar bekleyecek.
Hüküm ardından gelecek.
Müminlerin eliyle müminlerin
lehine oluncaya kadar beklettiği hükmünü verecek.
Ameller aynı yerde birleşince
amel sahiplerini birleştirme zamanı Allah’a kalmıştır.
Ameller ve kulları
birleştirdiğinde Allah, çaresiz bir yakarıştaki en küçük bir kelimenin
ağırlığını hissettirecektir; hem müminlere hem kafirlere.
Yeri ve göğü toplamadan önce tüm
bu olanları toplayacak ve dünyaya hükmünü verecek.
O hüküm geldiğinde
“döküntü”lerden olmamak içindir nefeslerin gayesi.
Allah’a sunacağı hayırlı bir
ameli olmayanlardan olmamaktır yönelişimizin kastı.
Vesselam.
